شناسایی و رفع چالش‌های صنعت نفت با نگاه علمی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، فرخ علیخانی امروز (سه‌شنبه، هشتم مهر) در نشست شورای راهبردی المپیاد علمی - پژوهشی مهندسی نفت اظهار کرد: این فرصت ارزشمند می‌تواند برای کل صنعت نفت مفید باشد، اما نکته اصلی آن است که نتیجه المپیاد‌ها باید عملیاتی باشد. یعنی وقتی این رویداد برگزار شد، خروجی آن حل مسئله‌ای مشخص در صنعت نفت باشد.

وی با اشاره به تجربه شخصی خود در همکاری با دانشگاه‌ها گفت: سال‌های ۹۸ یا ۹۹ همراه با گروهی از متخصصان صنعت نفت ایده‌هایی را مطرح کردیم و نشست‌های مطلوبی با دانشگاه‌های مختلف ازجمله صنعتی شریف برگزار شد. خروجی این نشست‌ها آن بود که اگر صنعت بتواند چالش‌های خود را شفاف بیان کند، دانشگاه می‌تواند برای رفع آنها راهکار بدهد، چراکه صنعت نفت در ذات خود یک صنعت مهارتی است و بسیاری از نقاط کور آن شاید برای سال‌ها دیده نشود، اما با نگاه علمی می‌توان آنها را شناسایی و رفع کرد.

تغییر نگاه صنعت

مدیر نظارت بر تولید شرکت ملی نفت ایران به اصلاح رویکرد این شرکت در سال‌های اخیر اشاره کرد و افزود: در گذشته نگاه شرکت ملی نفت بیشتر محصول‌محور بود و بر میزان تولید تمرکز داشت، اما از سال ۹۸ به بعد تلاش شد نگاه از «محصول» به «دارایی» تغییر کند. حتی ساده‌ترین پرسش مانند تعداد چاه‌ها پاسخ‌های متفاوتی در سطوح مدیریتی داشت که نشان از نبود ادبیات مشترک بود. بیش از یک سال تلاش شد این ادبیات اصلاح شود و نگاه صنعت تغییر کند.

علیخانی با بیان اینکه در بخش بالادستی و مخازن، تجربه نشان داده که دنیا از سال ۲۰۰۷ مدل‌های مشخصی برای ارزیابی مخازن تعریف کرده است، اما ما در ایران همچنان به‌طور تجربی عمل می‌کنیم، ادامه داد: اگر بتوانیم در حوزه‌هایی مانند حفاری، چالش‌های چاه‌ها و عوامل کلیدی موفقیت (CSF) در چارچوب مشترک علمی و فنی تعریف کنیم، آنگاه المپیاد‌ها اثرگذاری واقعی خواهند داشت.

وی با تأکید بر اینکه ما در بررسی‌های خود چالش‌های چاه‌ها و تأثیر آنها بر تولید را شناسایی و حتی برای هرکدام متخصصان مشخصی پرورش داده‌ایم، بیان کرد: اگر بتوانیم این مسیر را ساختارمند کنیم، همانند تجربه اروپا در مدیریت تزریق آب یا تجربه شرکت‌های بین‌المللی، می‌توانیم بخش بزرگی از چالش‌های تولید و حفاری را حل کنیم.

مدیر نظارت بر تولید شرکت ملی نفت ایران در پایان گفت: انتظار من این است که المپیاد‌های علمی نفت به حل چالش‌های واقعی صنعت منجر شوند. اگر چنین شود، تأثیر آن ماندگار خواهد بود و به بخشی از وجود صنعت نفت تبدیل می‌شود؛ در غیر این صورت، اثر آن محدود خواهد بود.