پخش زنده
امروز: -
چالش‌ها، نوآوری‌ها و دغدغه‌های سلامت مردم از زبان کار آفرینان نمونه استان قزوین
تولیدکنندگان بخش کشاورزی و دامپروری، با گرانی نهاده‌ها و نارسایی حمایت‌ها در کشمکش‌اند؛ اصلاح فوری مدیریت آب و قیمت‌گذاری‌ها مطالبه اصلی فعالان است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز قزوین، سرو ناز گیلانی از فعالان نمونه بخش دامپروری و زراعت در گفتگوی ویژه خبری شبکه قزوین با اشاره به فعالیت های خود در عرصه دامپروری و کشاورزی گفت: کار ما واقعاً یک کار خانوادگی است که از پدرم شروع شده و سرمایه اولیه و همه چیز از طرف ایشان بود. کارآفرینی که ما آغاز کردیم، اکنون حدود بیست و پنج نفر نیروی ثابت در بخش دامداری برای ما کار می‌کنند، علاوه بر پیمانکاران زیادی که با ما همکاری دارند. در طول یک سال، ما برای افراد مختلف در زمینه‌های گوناگون شغل ایجاد می‌کنیم.
وی گفت: موفقیت در دامداری، بالا بردن تناژ است، و در کشاورزی، که من خودم تأکید زیادی بر آن دارم، بالا بردن تناژ محصول است، اما نه به هر قیمتی. من همیشه پیش خودم فکر می‌کردم که چطور می‌توانم محصولاتی مانند گندم، جو و ذرت تولید کنم که مصرف آب و کود به پایین‌ترین حد ممکن بیاید و بازدهی معقولی داشته باشم. حتی در آبیاری نوینی که پدرم پایه‌گذاری کرد، در کشت کلزا، یونجه و ذرت، با آب بسیار کم به بازدهی معقولی رسیدیم. من فکر می‌کنم پدرم و من این درس را از آلمان آموختیم؛ ایشان در آنجا تحصیل کرده‌اند.
گیلانی گفت: به عنوان یک فعال نمونه، ما چالش‌های زیادی داشتیم، چون تکنولوژی و دستگاه‌های مورد نیاز را نداشتیم. من بارها با مدیر کارخانجات ساخت دستگاه‌ها صحبت کردم و تأکید کردم که باید کار را درست انجام دهیم. از افراد موفقی چون آقای صفاری در ورامین نیز یاد گرفتم. رسیدن به نقطه ایده‌آل سخت است، اما داشتن ایده، عبور از چالش‌ها و دانش، ما را به اینجا رساند.
وی گفت: در حوزه دامپروری، ما دام شیری داریم که تولید اصلی‌مان شیر خام است و مقداری هم تولید گوشت داریم. دام سنگین ما گاو شیری و دام سبک ما گوسفند است. با وجود اینکه پارسال مولدها با مسائلی مواجه شدند و تولید کمی کاهش یافت، اما با توجه به ژنتیکی که پدرم در آن دامداری ایجاد کرده، ما یکی از پیشروهای ژنتیک دامی در کشور هستیم و ان‌شاءالله تولید ما به سطح بالاتری باز خواهد گشت.
گیلانی با اشاره به چالش‌های شخصی و نقش زنان در مدیریت گفت: مسلماً چالش‌های زیادی وجود داشت. به خصوص از سال هشتاد که من به طور رسمی برگشتم. به عنوان یک خانم در این رشته، نمی‌توانم بگویم که همه چیز را از ابتدا بلد بودم. عادت کردن به محیط، کار کردن با کارگران، و اینکه به عنوان دختر در جایگاه مدیریتی در کنار پدری قوی و مقتدر قرار بگیریم، همه خود یک چالش بزرگ بود. اما این تجربیات به من آموخت که اگر چیزی را دوست دارم، باید دنبالش بروم. این تجربه نشان داد که بانوان قطعاً می‌توانند در این حوزه کارآفرینی کنند و فضا برای توسعه اقتصادی، ایجاد شغل، امنیت غذایی و حفظ محیط زیست در این صنعت وجود دارد.
وی افزود: ما در حال تولید محصولات استراتژیک کشور یعنی شیر، گوشت و گندم هستیم، اما این بخش‌ها مصرف آب بالایی دارند، در حالی که ما با کمبود شدید آب مواجهیم. روش‌های سنتی باید کنار گذاشته شوند و به سمت روش‌های نوین برویم. متأسفانه، در کشور ما اگر مدیریت درستی در حوزه آب در بخش کشاورزی وجود نداشته باشد و روش‌های نوین آبیاری و انتقال آب به درستی ترویج و حمایت نشود، با مشکل مواجه خواهیم بود.
گیلانی در ادامه بااشاره به زیان ناشی از آلودگی آب و اثرات اقتصادی آن گفت: متأسفانه، ما سودی را که می‌توانستیم ببریم، از دست دادیم. در مقطعی، به دلیل آلودگی آب سفره زیرزمینی، نزدیک به سیصد رأس دام سنگین خود را از دست دادیم. اگر آن سیصد رأس دام سالم می‌ماند، می‌توانستیم تولید شیر خود را چندین تن افزایش دهیم. این یک ضرر اقتصادی بزرگ بود که با آن ژنتیک قوی می‌توانست جبران شود. با وجود اینکه گاوداری ما همیشه صنعتی بود و ما روند افزایشی داشتیم، اما این اتفاق ارزش افزوده را از بین برد.
وی ادامه داد: در مورد پیگیری‌ها، دامپزشکی کل کشور و امور دام وزارت جهاد کشاورزی تا جایی که توانستند کمک کردند، اما خسارت ما به طور کامل جبران نشد. زمین دامداری سر جایش است، اما آن دام‌ها از بین رفتند. ما مجبور شدیم خودمان برای حل مشکلات پیش آمده، مجوزهای لازم را بگیریم و چهار مرحله تغییرات ایجاد کنیم.
گیلانی گفت: در زمینه کشاورزی و کشت‌های جدید، با اینکه من خیلی پیگیری کردم و طرح‌هایم مورد استقبال قرار گرفت، اما وقتی کار جدیدی در مزرعه شروع می‌کردم، پاسخگویی تخصصی وجود نداشت. مثلاً وقتی سوالات تخصصی در مورد کشت می‌پرسیدم، مراجع تخصصی آن‌قدر که باید، پاسخگوی ابهامات من نبودند. مجبور شدم خودم بیشتر مطالعه کنم و تحقیق کنم.
وی بیان کرد: به نظر من، کشاورزی ایران نیازمند تحول اساسی در مدیریت آب، آموزش، فرهنگ‌سازی کشاورز و حمایت وزارت کشاورزی از کشاورزان است. این حمایت‌ها باید فراتر از رویه‌های رایج باشد، چرا که ما در تولید محصولات استراتژیک کشور نقشی حیاتی داریم.
گیلانی در خصوص تأمین نهاده‌ها و چالش قیمت‌گذاری گفت: تولید شیر و لبنیات به شدت تحت تأثیر این موضوع است. نمی‌توانیم بگوییم مقصر گرانی فقط یک شخص یا یک ارگان است؛ این یک زنجیره است. من به عنوان تولیدکننده شیر، بخش بزرگی از هزینه‌هایم مربوط به نهاده‌های دامی است که حدود هشتاد و پنج تا نود درصد هزینه‌های دامداری را شامل می‌شود. افزایش قیمت کارگری و سایر موارد باعث بالا رفتن قیمت تمام‌شده می‌شود.
وی با پیشنهاد برای اصلاح ساختار حمایتی گفت: به نظر من، قیمت تمام‌شده در کشور ما نباید دستوری باشد، بلکه باید شناور باشد. به عنوان مثال، من گندم تولید می‌کنم، اما چرا قیمت گندم باید برای منِ کشاورز تعیین شود، در حالی که این قیمت بر تولید من تأثیر مستقیم می‌گذارد؟
خسرو نجفی زیارانی از کشاورزان نمونه کشور در استان دیگر مهمان گفتگوی ویژه خبری شبکه قزوین هم در این برنامه گفت: به عنوان یک کشاورز در استان قزوین، با افتخار ۲۴ هکتار زمین زراعی دارم که به کشت محصولات استراتژیک مانند گندم، ذرت و کلزا اختصاص یافته است. یکی از نکات مثبت این اراضی، تأمین آب از شبکه بهره‌برداری دشت قزوین و منابع زیرزمینی است که به ما کمک می‌کند تا به طور موثر از این منابع استفاده کنیم.
وی ادامه داد: در زمینه کشت کلزا، باید بگویم که این محصول به علت مصرف کم آب و مقاومت آن در برابر شرایط آب و هوایی، به یک گزینه پرطرفدار تبدیل شده است. همچنین، با توجه به نیاز کشور به تأمین روغن خوراکی، کشت کلزا در سال‌های اخیر مورد توجه جدی قرار گرفته است.
به گفته این کارآفرین استان؛ امسال ما توانستیم از زمین‌های خود چهار و نیم تا پنج تن برداشت کنیم و قیمت هر کیلوگرم آن در بازار به ۴۱ هزار تومان رسید. خوشبختانه کارخانجات فرآوری محصولات کشاورزی در استان نیز به این مسئله اهمیت می‌دهند و تأمین درآمد خوبی را برای کشاورزان رقم می‌زنند.
نجفی زیارانی گفت: در کشت گندم هم، عملکردهای ما نسبت به سال‌های گذشته بهبود یافته است. به رغم شرایط کم بارش، به طور میانگین از هر هکتار گندم بین چهار و نیم تا پنج و نیم تن برداشت کرده‌ایم. استفاده از فناوری‌های نوین و بذرهای اصلاح‌شده به ما این امکان را داده است که از ریسک‌های زیست‌محیطی جلوگیری کنیم و کیفیت محصولات‌مان را افزایش دهیم.
وی بیان کرد: ذرت نیز به عنوان یکی از محصولات علوفه‌ای، در حال حاضر جایگزین کشت‌های قدیمی‌تری مانند هندوانه شده است. ما به صورت تخصصی روی کشت ذرت علوفه‌ای تمرکز کرده‌ایم، که به طور عمده از سوی دامداری‌های صنعتی خریداری می‌شود.
این کشاورزان نمونه استان گفت: من بر این باورم که کشاورزی و ارتباط نزدیک با طبیعت نه تنها معیشت ما را تأمین می‌کند، بلکه به ما کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنیم که محصولات سالمی را به جامعه عرضه می‌کنیم. بنابراین، با تکیه بر تجربه و دانش در این زمینه، سعی دارم همواره در راستای استفاده از تکنولوژی‌های نوین و روش‌های پایدار کشاورزی گام بردارم.
نظر شما