صنعت باید موضوعات خود را به دانشگاه ارائه کند

وی افزود: یکی از مشکلات در بخش استعدادشناسی حاکمیت معیارهای کمی مانند تعداد مقالات، معدل و رتبه کنکور است که ممکن است در یک برهه اتفاق بیافتد یا این که فرد دارای مقاله کار خود را ادامه ندهد از این رو باید دید که سمت و سوی حرکت چیست و چه میزان در جامعه تاثیر می گذارد.

درعلی تصریح کرد:‌ملاک های کنونی خوب هستند اما نمی توانند در بلند مدت استفاده شوند بلکه باید شناور باشند و مشاهده کرد اثرگذاری آنها چگونه است.

وی گفت: گفته شده که بیش از 200 هزار فارغ التحصیل مهندسی در سال 91 داشتیم که همه آنها اعم از کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری پایان نامه هایی با متوسط 150 صفحه و در مجموع 30 میلیون برگ داشته اند.

درعلی افزود: آیا این 30 میلیون برگ اسناد فنی توانسته است مسائل کشور را حل کند؟.

وی تصریح کرد: نخبه پروری اینجا می تواند موثر باشد، البته باید جامعه نخبه را مقداری بزرگتر کنیم تا کسانی که یک رده پایین تر و فاقد نمره عالی هم هستند ولی استعداد کاری دارند، هم شامل شود.

این استاد دانشگاه در ادامه سخنان خود گفت: در دیگر کشورها شاهد هستیم که دانشگاه ها بر اساس نیاز توسعه پیدا می کنند و کرسی ها هم برمبنای نیاز شکل می گیرند و تعداد زیادی سوال به سمت دانشگاه ها  می رود.

وی افزود: یک مشکل اساسی ما این است که از طرف جامعه صنعتی، دولت و مصرف کنندگان موضوع کافی به دانشگاه نمی آید.

درعلی گفت: در دیگر کشورها حتی روند پرداخت حقوق استادان متفاوت است به گونه ای که بخشی از آن باید از تحقیقات تامین شود، البته این موضوع همه رشته ها از جمله علوم پایه را در بر نمی گیرد.

وی افزود: صنعت ما هر وقت مشکلی پیدا کرده به سمت اروپا، کره یا چین رفته در حالی که باید در نظر بگیرد که فرزندان خود صاحبان صنایع هستند که با این کار از شغل محروم خواهند شد.

درعلی در بخش دیگری از سخنان خود با تاکید بر اهمیت تقدیر از نخبگان به اثرات بلند مدت فرهنگی آن اشاره کرد و گفت: اشتباهی که صورت گرفته این است که نباید همه دانشگاه ها را یک شکل کنیم به گونه ای که همه آنها دوره کارشناسی ارشد و دکتری ارائه کنند و ما نباید فکر کنیم که هر چه بیشتر مدرک را بالا ببریم، دانایی برای صنعت و جامعه بالا می رود بلکه هر دو لازم است.

وی یکی از راه های نگه داشتن نخبگان را در کشور دادن موضوع دانست و افزود: اگر یک نخبه ببیند که وجودش اینجا لازم است، برای ماندن تشویق می شود.

درعلی تصریح کرد: وقتی مسائل مطرح شد، مرحله دوم کار نخبگان شکل می گیرد که در صورت داشتن استعداد لازم وارد مرحله سوم و بلوغ و پویایی می شوند.

وی گفت: ما نشان داده ایم که می توانیم.

دکتر سیّد حسن حسینی، معاون فرهنگی و امور نخبگان بنیاد ملی نخبگان نیز در این گفتگو حجم زیاد رساله های کارشناسی ارشد و دکتری را سرمایه بزرگی که در صورت هدایت می توانند بسیار کمک کننده باشند دانست و گفت: ما قرار است امکانات و تسهیلاتی را برای گروههای مختلف فراهم کنیم و هر یک از گروهها مانند مخترعان یا دانشجویان دکتری بسته های متفاوتی برای حمایت دارند.

وی افزود: به غیر از دادن هدیه به استادان برجسته، تسهیلات علمی و پژوهشی از جمله بستر حمایتی، امکان جذب 4 دانشجوی پسادکتری و استاد میزبان شدن برای آنها فراهم شده است تا جامعه ای از محققان دور هم جمع شوند.

حسینی یکی از مشکلات مراجعه نکردن صنعت به دانشگاه را ناتوانی در کارهای فنی ذکر کرد و گفت: فردی به عنوان نخبه در کارخانه ای می رود و می گوید دفتر کار ما کجاست در حالی که کار تکنیکی ساده نمی تواند انجام دهد، یا با گروه نمی تواند کار کند از این رو باید دو طرف صنعت و دانشگاه را اصلاح کرد.

وی افزود: در عین حال دانشگاه هایی مانند دانشگاه صنعتی شریف کمک های زیادی به صنعت کرده اند که نشان می دهد رابطه صنعت و دانشگاه امکان تحقق دارد.