شهرکهای صنعتی مشترک عامل ارتقای مبادلات تجاری با عراق
دبیر کل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق، تاسیس شهرکهای صنعتی مشترک با عراق را عامل ارتقای مبادلات تجاری دو کشور دانست و بر رفع موانع اجرایی شدن این شهرکها تاکید کرد.
آقای جهانبخش سنجابی دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار تحریریه صنعت
خبرگزاری صداوسیما؛ گفت: شهرکهای صنعتی مشترک سالهاست مورد مذاکره طرفهای ایرانی و عراقی است و در تفاهم نامه استانداران هم مرز دو کشور در حاشیه چهارمین جلسه کمیسیون مشترک اقتصاد ایران و عراق که اواخر سال گذشته نیز بر پیگیری این موضوع تاکید شد.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه بخشی از زیرساختها مانند دسترسی به انرژی برق و گاز تا نقاط صفر مرزی در داخل خاک ایران توسعه یافته است، اگر مناطق ویژه اقتصادی یا شهرکهای صنعتی را در درون کشور ایران و محاط میان مرز ۲ کشور جانمایی کنیم به نظر میرسد زمینه خوبی برای جذب سرمایه گذاران عراقی باشد تا با توجه به مزیت رقابتی که در حوزه قیمت تمام شده انرژی داریم این سرمایه گذاران انگیزه لازم را داشته باشند و بتوانند از خدمات شهرکهای صنعتی در درون مرزهای جغرافیایی ایران بهره گیری کنند.
سنجابی در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری صداو سیما در خصوص تدابیر لازم برای اجرای این برنامهها گفت: این موضوع در آخرین مذاکرات میان دو طرف مورد توافق قرار گرفت حتی در حوزه مرز پرویز خان میان طرفهای ایرانی و عراقی محدودهای مشخص شد، طرف عراقی مدعی است که تملک اراضی این محدوده را آغاز کرده و تملک اراضی ایران هم در دستور کار استانداری کرمانشاه است که بعد از مشخص شدن محدوده این مناطق و تملک اراضی در قالب یک شرکت مشترک یا به هر شکل حقوقی دیگری بتوانیم فعالیتهای مشترک را آغاز کنیم.
دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق در خصوص ارتقای حجم مبادلات با افق در نظر گرفته شده گفت: هدفگذاری خوشبینانه حجم روابط تجاری میان ایران و عراق برای امسال ۱۲ میلیارد دلار است که سال گذشته ۱۰ میلیارد دلار بود، با توجه به رشد ۲۳ درصدی تجارت ایران و عراق در ۴ ماهه نخست سال ۱۴۰۲ که بیشتر صادرات بوده اگر همین آهنگ رشد را حفظ کنیم تا پایان سال به عدد چشم انداز و یا حداقل نزدیک به آن خواهیم رسید.
سنجابی ادامه داد: مقرر شده در برنامه ۴ ساله بتوانیم به سقف تجاری ۲۰ میلیارد دلاری میان ایران و عراق برسیم که این امر مستلزم زیرساختهایی است تا هزینههای تولید و سربار تجارت را کاهش دهیم که راه حل آن سوق دادن بخش تولید و تجارت به سمت مرزهای مشترک است.