برنامه ترامپ برای بیرون کشیدن ۱۲ هزار سرباز آمریکایی ضعف‌های زیادی دارد

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ شبکه خبری سی ان ان در پایگاه اینترنتی خود در تحلیلی به قلم بِرَد لِندون نوشت: زمانی که مقامات آمریکایی و لهستانی توافقنامه‌ای را برای حمایت از تقویت حضور نظامی آمریکا در لهستان امضاء کردند، یاتسک چاپوتوویچ، وزیر امور خارجه لهستان، گفت: این اقدام، نظامیان آمریکایی را در جایی که لازم است باشند، قرار می‌دهد.
تقویت حضور نظامی آمریکا در لهستان بخشی از برنامه دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، برای خارج کردن ۱۲ هزار نیروی آمریکایی از خاک آلمان است که ماه گذشته آن را اعلام کرد. در حالی که هزار تن از این نیرو‌ها به ۴۵۰۰ نیروی آمریکایی در لهستان خواهند پیوست، بقیه آن‌ها به بلژیک یا ایتالیا منتقل خواهند شد یا به آمریکا بازگردانده می‌شوند تا در صورت نیاز، بار دیگر به اروپا یا سایر نقاط حساس جهان اعزام شوند.
ده‌ها سال، به نظامیان آمریکایی مستقر در آلمان در هر دو سوی اقیانوس اطلس، به چشم پایه و اساس نظم پس از جنگ جهانی دوم نگریسته می‌شد. در اوج جنگ سرد، آمریکا ۴۰۰ هزار نیروی خود را در اروپا حفظ کرد که اکثر آن‌ها در آلمان بودند. اما همانطور که چاپوتوویچ گفته است، همواره روسیه و خطر تهاجم احتمالی آن، خطر درگیری را در اروپا افزایش می‌دهد.
با این حال، برخی از مقامات آمریکا و ناتو معتقدند جابجایی این نیرو‌ها می‌تواند به نفع مسکو تمام شود.

سناتور جمهوری خواه میت رامنی، ماه گذشته این طرح را "یک خطای بزرگ" و "موهبتی برای روسیه" خواند.

نوربرت روتگن، رئیس کمیته روابط خارجی پارلمان آلمان، در توئیتر نوشت: "این کار به جای تقویت ناتو، آن را تضعیف می‌کند. نفوذ نظامی آمریکا افزایش نخواهد یافت، بلکه در مقابلِ روسیه تضعیف می‌شود. "
آخرین باری که آمریکا حضور نظامی خود را در آلمان کاهش داد، در سال ۲۰۱۲ بود. دو سال بعد، نیرو‌های روس به شبه جزیره کریمه رفتند و مسکو این بخش از خاک اوکراین را به خود ضمیمه کرد و موجب افزایش تنش با ناتو شد.
کارشناسان نظامی آمریکایی و اروپایی به سی ان ان گفتند دور جدید کاهش نیرو، منافع اندکی برای هرگونه جنگ احتمالی در آینده خواهد داشت و این اقدام قطعا توجیه کافی برای هزینه هنگفت آن که میلیارد‌ها دلار تخمین زده شده است، ندارد.
جابجایی‌های اصلی شامل انتقال مراکز فرماندهی و کنترل از آلمان به بلژیک و همچنین انتقال نیرو‌های هوابرد و جنگنده‌های اف-۱۶ نیروی هوایی از آلمان به ایتالیا است.
نیک رینالدز، تحلیلگر نظامی در موسسه رویال یونایتد سرویس در لندن گفت: "انتقال نیرو‌ها به بلژیک و ایتالیا آن‌ها را از مناطقی که ممکن است به وجودشان نیازشود، دور می‌کند. حتی اگر آن‌ها به شمال ایتالیا بروند و بحرانی در جنوب شرقی اروپا اتفاق بیافتد، انتقال آن‌ها نسبت به قبل به زمان بیشتری نیاز خواهد داشت. "
وی افزود: انتقال نیرو از ایتالیا به مناطق بحران زده به معنای عبور آن‌ها از کوه‌های آلپ است که در آلمان آن‌ها با چنین مسیری مواجه نبودند.
رینالدز گفت: گرچه لهستان به روسیه نزدیک‌تر است، اما تقویت نیرو در لهستان با توجه به نقاط بحران و نقاط اشتعال احتمالی دیگر در دریای سیاه در امتداد مرز با کشور‌های ناتو در منطقه بالتیک، پاسخگو نیست.
ژنرال بازنشسته مارک هرتلینگ که اکنون تحلیلگر نظامی سی ان ان است و سال‌ها تجربه نظامی در اروپا دارد گفت: آلمان کشور کلیدی است، زیرا در مرکز "اروپای قدیمی" و غرب و شرق قرار دارد.
وی افزود: با توجه به مرکز قرار داشتن آلمان، نیرو‌ها با استفاده از خطوط راه آهن و فرودگاه‌های این کشور و تعامل خوبی که با دولت آلمان داریم می‌توانند به هر جایی خود را برسانند. اما انتقال نیرو‌ها به ایتالیا و بلژیک بی معنا است. ایتالیا در جنوب کوه‌های آلپ واقع است و آمریکا چالش‌هایی با دولت آن دارد و بلژیک در غرب و بسیار دور‌تر از کشو‌های شرقی قرار دارد. در نتیجه انتقال نیرو‌ها هزینه دارد. ارتش آمریکا میلیارد‌ها دلار را طی سال‌ها صرف تبدیل کردن آلمان به محل اصلی خود در اروپا کرده است. اکنون خارج کردن آن‌ها از آن پایگاه‌ها به معنای هزینه کردن همان مقدار پول برای زیرساخت‌های جدید است.
در هر صورت، اجرای این طرح سال‌ها طول خواهد کشید و کنگره باید راهی برای تأمین میلیارد‌ها دلار هزینهِ آن بیابد. با توجه به این که کمتر از سه ماه تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده است، ساکن احتمالاً جدید کاخ سفید ممکن است فکر دیگری برای طرح بیرون کشیدن نظامیان آمریکایی از آلمان در نظر داشته باشد و شاید از انجام دادن آن منصرف شود.