چرا عاقل کند کاری که...

   چندی پیش مطلبی درج کردیم در خصوص ضربه بزرگی که فدراسیون والیبال با ممانعت از حضور تیم‌های امید مردان و زنان در رقابت‌های قهرمانی آسیا به پیکره نسل آینده زد
   زمانی که ولاسکو سکاندار تیم ملی ایران بود صحبت تشکیل تیم ملی ب و امید به میدان آمد و در همان روز‌ها و سال‌ها بود که ملی پوشان برای نخستین بار در رقابت‌های لیگ جهانی حاضر شدند و با وجود فشردگی زمان برگزاری مسابقات، مشکلی از بابت کمبود و یا خستگی بازیکنان به میان نیامد و علت آن وجود نیرو‌های آماده، پشت خط بودند.
   حال بعد از سال‌ها که طرح تشکیل تیم ملی امید و (ب) فقط برای پشتوانه سازی در والیبال ایران جا افتاده بود، افشین داوری سرپرست کنونی فدراسیون از حضور این تیم در رقابت‌های قهرمانی آسیا جلوگیری کرد.
   با این تصمیم برنامه‌های مربوط به تشکیل اردوی تمرینی تیم ملی امید هم لغو شد، در مطلب قبلی به این نکته اذعان کرده بودیم که این تصمیم ریشه والیبال ایران را برای سال‌ها آینده می‌خشکاند.
   حال مسئولان فدراسیون به این نتیجه رسیدند که نبود تیم ملی امید یعنی ایجاد یک شکاف عمیق بین تیم‌های ملی جوانان و بزرگسالان و بازگشت به روزگاری که تنها گرفتن یک ست از تیم‌های آسیای شرقی برای ما آرزو بود
   با توجه به این مساله مسئولان همه توان خود را برای حضور مجدد در این رقابت‌ها و تغییر نظر مسئولان آسیایی بکار گرفته اند، اما متاسفانه این رایزنی‌ها تاکنون بی نتیجه مانده، چرا که کنفدراسیون والیبال آسیا همه برنامه ریزی‌های خود را برای ا جرای این رقابت‌ها در زمان مشخص و معین کرده و اینجاست که باید بگوییم پشیمانی فایده‌ای ندارد. چرا عاقل کند کاری که باز آید پشیمانی!

انسیه ورزنده خبرنگار سرویس ورزشی خبرگزاری صداوسیما