کشف فسيل نهنگ چهارپا در آمريکاي جنوبي

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما به نقل از خبرگزاري فرانسه؛ باستان شناسان از کشف فسیل یک نهنگ چهارپا در سواحل پرو خبر دادند.
 کشف فسیل نهنگ چهارپا این زمینه را فراهم می کند تا تحقیقات درباره تغییر محیط زیستی این پستانداران از زمین به اقیانوس ها تکمیل شود.
اجداد نهنگ ها و دلفین های امروزی, 50 میلیون سال پیش در منطقه هند و پاکستان مدرن, روی زمین زندگی می کردند.همچنین باستان شناسان در آمریکای شمالی فسیل های جزیئ را کشف کرده بودند که قدمتشان به 41 میلیون و 200 هزار سال پیش باز می گشت. کشف این فسیل ها موجب شد تا این فکر بوجود بیاید که در آن زمان, این گروه از پستانداران, توانایی ایستادن و راه رفتن بر روی زمین سفت را از دست داده بودند و به همین علت وارد اقیانوس ها شدند.
فسیل این نهنگ چهارپا در یک کیلومتری سواحل اقیانوس آرام در منطقه پلایا مدیا لونا در فاصله 250 کیلومتری جنوب لیما کشف شد. به علاوه, محققان که توانستند فک های پائین متعلق به این نهنگ چهارپا را در بیابان شناسایی و کشف کنند, با گود برداری منطقه؛ توانستند فک پایینی، دندان ها، مهره ها، دنده ها، قسمت هایی از پاهای جلو و عقب و انگشت های بلند پرده دار این نهنگ چهارپا را کشف کنند.
با توجه به آناتومی این نهنگ، محققان بر این باورند این پستاندار که حدود چهار متر طول داشته است توانایی آن را داشته که هم در خشکی راه برود و هم در آب شنا کند.
اولیور لامبرت, باستان شناس فعال در مؤسسه سلطنتی علوم طبیعی بلژیک در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفت بخشی از مهره های دم این نهنگ تا حدود زیادی به مهره های پستانداران نیمه آبزی کنونی مانند سمورهای آبی شباهت دارند. وی افزود ما احتمالا با فسیل پستانداری سر و کار داریم که برای شنا کردن, بیش از پیش از دمش استفاده می کرده است و این مسئله این پستاندار را با مشابع خود در هند و پاکستان وجود داشتند متمایز می کند.
وی افزود پیش از این، قسمت هایی از نهنگ های چهارپا در مصر، صحرای باختری، سنگال، توگو و نیجریه کشف شده بودند، اما این فسیل ها بقدری شکننده و خرد شده بودند که نمی توانستیم تشخیص دهیم آیا این حیوانات می توانستند شنا کنند یا نه. اولیور لامبرت فسیل کشف شده از این نهنگ چهارپا را کاملترین نمونه خارج از هند و پاکستان عنوان کرد.