به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صدا و سیما ؛ پدرام سلطانی با اشاره به تهدیدها و واگرایی تدبیرها گفت : با آغاز به کار کابینه دوازدهم فراوان تر به این پرسش برمی خوریم که وضع اقتصاد کشور را در چهار سال آینده چگونه می بینیم؟
وی در یادداشتی افزوده است : پاسخ به این پرسش ساده نیست و اصولاٌ دیدن همه ابعاد و اجزاء آن در دائره فهم و دانش بنده نیست اما دانسته های چند سالی که نماینده بخش خصوصی بوده ام و برای بهبود شرائط کنش گری این بخش مهم کوشیده ام، به من می گوید که ما در وضع پرمخاطره ای قرار گرفته ایم زیرا بین تهدیدات اقتصادی درونی و بیرونی کشور همگرایی و هم روندی بوجود آمده است از این رو باید رویکردها تغییر کند.
به گفته سلطانی ، برخی مخاطره ها به این شرح است :
- بیکاری در حال افزایش است و کنترل آن تقریباٌ ناممکن به نظر می رسد
-بدهی دولت به ارقامی بی سابقه رسیده است و با تمام تلاش دولت یازدهم روند افزایشی آن ادامه دارد.
- ساختار بانکی کشور ناسالم است و مانند گلوله سربی به پای اقتصاد کشور بسته شده و آن را با خود پایین و پایینتر می کشد.
- صندوق های بازنشستگی شرائط نگران کننده ای دارند
- نرخ تشکیل سرمایه ثابت در کشور منفی و یا همراه با رشدی ضعیف است و پیش بینی های جذب سرمایه گذاری خارجی و داخلی غیر واقعی هستند.
- تخریب محیط زیست و بحران کم آبی هم چنان پیش می رود و مقابله با آنها بسیار بسیار سخت است زیرا عملاٌ بخش بزرگی از شاغلان روستایی و صنایع فرسوده کشور بر پایه این تخریب ارتزاق و فعالیت می کنند.
- نرخ رشد اقتصادی بالا و پایدار، در بازه ای که بتوان با آن از چالشهای گفته شده عبور کرد، دور از دسترس است زیرا نه منابع مالی آن فراهم است و نه شرایط تخصیص بهینه منابع موجود و رشد بهره وری ملی.
- ترکیب تولید و صادرات کشور ما همچنان استوار بر نفت و گاز و مواد با ارزش افزوده پایین است و ساختار تولید کشور امکان توسعه جدی صادرات و افزایش درامدهای ارزی کشور را نمی دهد.
- بخش خصوصی در کشور ضعیف و بی انگیزه شده و بخش عمومی غیر دولتی، اقتصاد کشور را به گروگان گرفته است. دولت هم توان کنترل بخش عمومی غیر دولتی را از دست داده است.
- شرایط اقتصادی و معیشتی مردم قدرت و جسارت تصمیمات بزرگ اقتصادی مانند حذف یارانه ها، اصلاح نظام درمانی، اصلاح مقررات بازار کار، آزادسازی اقتصاد و مانند اینها را از دولت گرفته است. این مشکلات اثر تشدید کننده ای بر شرایط موجود دارند و موجب قرار گرفتن اقتصاد کشور در چرخه معیوب شده اند.
- کشورهای همسایه هم مشکلات امنیتی و اقتصادی دارند.
- فساد اداری و اقتصادی سازمان یافته و چند لایه شده است و قبح رشوه و ارتشاء از بین رفته و اخلاق کسب و کار به شدت تنزل یافته است.
- ساختارهای حاکم بر کشور امکان تعامل گسترده با دنیا را به ما نمی دهد. بدبینی و بی اعتمادی در روابط بین المللی ما ریشه دار است و اصلاح آن در کوتاه مدت یا میان مدت ممکن نیست.
پدرام سلطانی گفت : به مشکلات و چالش های بالا باز هم می توان افزود اما با نگاه به همین موارد می شود به سئوال آغازین چنین پاسخ داد که اقتصاد کشور در چهار سال آینده چالش های زیادی پیش روی خود دارد و نمی توان با خوش بینی یا انکار مشکلات، وضع بهتری را بوجود آورد.
وی افزود : مهمتر از اینکه مردان کابینه چه کسانی هستند و چه توانی دارند، این است که چه قدر بین دولت و سایر قوا و ارکان کشور درباره چاره اندیشی برای برون رفت از این شرایط نگران کننده توافق وجود دارد.
سلطانی ادامه داد : مهم ترین کار دولت دوازدهم این است که سایر قوا را در تغییر راهبردهای کلان همراه کند و گرنه کار زیادی را نمی توان از پیش ببرد.
وی گفت : باید درجه انعطاف و تساهل ما در تعامل با دنیا بالا برود زیرا ظرفیت محدود ما در حل این همه مشکل کافی نیست.
نایب رییس اتاق ایران گفت : اگر دولت بخواهد مشکلات را در فرایندهای متعارف و چارچوب اختیارات و وظایفش پی بگیرد، بهترین نتیجه اش حفظ وضع موجود خواهد بود و البته واقع بین اگر باشد به بهترین نتیجه هم دل نخواهد بست.